دانشمندان یک آزمایش هواپیمای بدون سرنشین پرواز را ایجاد کرده اند که از یادگیری ماشین برای حرکت به سمت جریانهای هوا در حال افزایش استفاده می کند.

پرندگان در حال افزایش ، سوار معابر هوای گرم می شوند که به آنها گرمی می گویند بدون نیاز به بال زدن بال های خود ، پرواز می کنند و اگر قدشان افزایش یابد ، گرچه هیچ کس دقیقاً نمی داند که چگونه این کار را انجام می دهد.

محققان دانشگاه كالیفرنیا سن دیگو برای به دست آوردن اطلاعاتی در مورد آنچه كه پرندگان به طور غریزی از آن استفاده می كنند برای به روزرسانی استفاده می كنند ، یك هواپیمای بدون سرنشین را با یك رایانه در هیئت مدیره مجهز كردند و به آن اجازه می داد تا بر اساس اندازه گیری های زمان واقعی تغییر جهت دهد.

آنها برای کمک به حرکت در محیط متغیر در حال تغییر ، از یادگیری ماشینی استفاده کردند. تصحیح "تصمیمی که منجر به افزایش ارتفاع شد.

در مطالعه‌ای که روز چهارشنبه در مجله Nature منتشر شد ، این تیم گزارش داد که تنها پس از 15 ساعت پرواز آزمایشی ، این هواپیمای بدون سرنشین "آموخته" است که چگونه موقعیت خود را بهینه کند و یک استراتژی برای گرفتن گرایش به روزهای گرم تهیه کرده است.

ماسیمو ورگاسولا ، نویسنده اصلی تحقیق ، به AFP گفت: "ما این را بسیار چشمگیر می دانیم زیرا هواپیمای بدون سرنشین آگاهی قبلی در مورد فیزیک جوی یا آیرودینامیک ندارد."

نمودارهای گرافیکی را نشان می دهد: (الف) مسیر پله های پرواز در پویای ، کالیفرنیا ؛ (ب) کارتونی از گلایدر که جریانهای بادی عمودی و گشتاور را تجربه می کند که توسط این هواپیمای بدون سرنشین وجود دارد. (ج) مؤلفه عمودی سرعت باد (آبی) و شتاب های عمودی باد (قرمز) که توسط این هواپیما در طی یک جلسه پرواز معمولی تجربه می شود. (د) زاویه بانك هواپیمای گلایدر در همان جلسه پرواز به عنوان (c) و گشتاور مربوطه كه توسط هواپیمای گلایدر تجربه شده است. اعتبار: گوتام ردی
در حالی که چندین مطالعه دیگر نشان داده اند که چگونه ماشین آلات سریع می توانند استراتژی ها را یاد بگیرند یا الگوریتم هایی را برای حل مشکلات پیچیده تشکیل دهند ، به روز رسانی حرارتی تقریباً به طور مداوم تغییر می کند ، و باعث می شود که کار گلایدرها مالیات اضافی داشته باشند.

Vergassola و همكارانش با مطالعه چگونگی آموختن این گلایدر در مقابل محرکهای بدنی هنگام پرواز ، بر این باورند كه پرندگان نیز ممكن است سرنخهای بدنی و تصویری خاصی را برای کمک به آنها در صعود از ترماسها صرفه جویی كنند ، و در نتیجه صرفه جویی در انرژی حیاتی مورد نیاز برای مهاجرت طولانی است.

کلوزآپ یکی از گلایدرها ، زمینی و مورد استفاده در تحقیق است. اعتبار: گوتام ردی
گونه هایی مانند خدای بادبان و ساحل کوچک که می توانند 11.500 کیلومتر (7،145 مایل) به سمت بالا پرواز کنند بدون توقف ، قادر به انجام این کار بدون این مهارت ها نخواهند بود.

Vergassola گفت: "استراتژی ( گلایدر ) عملکرد بسیار خوبی را در محیط های هوایی در حال تغییر نشان می دهد."

پرنده و گلایدر در پرواز پشت سر هم. اعتبار: فیل ریچاردسون ، موسسه اقیانوس شناسی © Woods Hole
"ما اعتقاد داریم که پرندگان در حال افزایش می توانند در واقع محاسبات برنامه ریزی پیچیده تری انجام دهند یا از نشانه های ناوبری اضافی مانند ابرها استفاده کنند."

 http://socialmediainuk.com/story5569771/قیمت-اکچویتور

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: